غلامعباس رضایی‌هفتادُر؛ شعیب علی‌‌خواجه
چکیده
زیبایی‌‌شناسی قصص قرآن کریم به معنای شناسایی بخشی از جمال و هنر بیان قرآن است. قرآن کریم کتاب داستان‌‌سرایی نیست، اما قصّه‌‌های واقعی خویش را که اهداف دینی ـ تربیتی دارند، با قالبی هنری، اسلوبی بلاغی ...
بیشتر
زیبایی‌‌شناسی قصص قرآن کریم به معنای شناسایی بخشی از جمال و هنر بیان قرآن است. قرآن کریم کتاب داستان‌‌سرایی نیست، اما قصّه‌‌های واقعی خویش را که اهداف دینی ـ تربیتی دارند، با قالبی هنری، اسلوبی بلاغی و تصاویری زنده و پویا بیان کرده که با اندک دقتی میتوان به جنبههای هنری آن در محتوا و ساختار پی برد. ساختار هندسی قصص مذکور بهگونهای ارائه شدهاند که میتوان بیشتر عناصر داستانی همچون عنصر شخصیّت، حادثه، گفتوگو، پیرنگ، زمان و مکان را در آنها یافت و بررسی کرد. این عناصر با توجه به هدف و کارکرد قصّهها در مواضع مختلف بهگونهای خاص به کار گرفته شدهاند؛ چنانچه سه مورد اول به طور برجسته در قصص قرآن به کار رفتهاند؛ پیرنگ نیز باعث ارتباط محکمی میان اجزای قصص قرآن شده، اما دو مورد اخیر اهمیت چندانی نداشته و کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هیچ یک از عناصر قصص در قرآن کریم، مقصود بالذّات نیستند. در تحقیق حاضر سعی بر آن است که علاوه بر بیان کلیاتی، مانند: مفهوم لغوی و اصطلاحی دو کلمۀ زیبایی و قصّه، اسلوب، روش عرضه و عناصر قصص قرآن کریم بررسی شود.
