Journal of Literary Criticism and Rhetoric
تحلیل استعاره‌ـ روان‌کاوی داستان کودکانۀ «یک داستان محشر»: بر پایۀ نظریۀ ناخودآگاهِ زبانی
تحلیل استعاره‌ـ روان‌کاوی داستان کودکانۀ «یک داستان محشر»: بر پایۀ نظریۀ ناخودآگاهِ زبانی

امیر حسین زنجانبر؛ فاطمه بستانی؛ غلامحسین کریمی دوستان

دوره 9، شماره 1 ، خرداد 1399، ، صفحه 43-66

https://doi.org/10.22059/jlcr.2020.281883.1258

چکیده
  لکان نه‌تنها ناخودآگاه را دارای ساختار زبان، بلکه آن را زاییدۀ زبان می‌داند. مهم‌ترین کلیدواژۀ نظریۀ «ناخودآگاه زبانی» مفهوم زبان‌شناختیِ «دیگری بزرگ» است که در سایۀ نظام سه­گانی­ِ ...  بیشتر