TY - JOUR ID - 56697 TI - مختصات بلاغی و صنایع ادبی بدیعیۀ «دُموعٌ علی سَفح» از محمدرضا حکیمی JO - پژوهش‌نامه نقد ادبی و بلاغت JA - JLCR LA - fa SN - 2382-9850 AU - سیاوشی, صابره AU - اصغرزاده, سهیلا AD - استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 4 IS - 1 SP - 63 EP - 81 KW - مختصات بلاغی KW - صنایع ادبی KW - حضرت مهدی(عج) KW - محمدرضا حکیمی KW - بدیعیۀ دموع علی سفح DO - 10.22059/jlcr.2015.56697 N2 - محمدرضا حکیمی از  ادیبان ذواللسانین ادبیات معاصر ایران است که به دو زبان فارسی و عربی شعر می­سراید. حکیمی در بدیعیۀ «دموع علی سفح» (اشک­هایی بر کوهسار) ظهور حضرت مهدی(عج) را زمینه­ساز جریان عدالت در جامعه می­داند. این مقاله با  بررسی مختصات بلاغی و صنایع ادبی چکامۀ حکیمی، به دنبال کشف آن دسته از مضامین هنری و محتوایی این بدیعیه است که تا کنون مورد توجه پژوهشگران قرارنگرفته است. علاوه بر این، تحلیل وزن و موسیقی، نظام واژگان و شیوۀ تصویرپردازی قصیده نیز به روش توصیفی- تحلیلی مورد اهتمام نویسندگان است. برخی نتایج به دست آمده به این قرار است: 1- در این چکامه از میان اسالیب بیانی، تشبیه و استعاره از بیشترین فراوانی برخوردار است. 2- حکیمی در بدیعیۀ خود 41 گونه از صناعات بدیعی را به کاربرده است که می­توان آن­ها را به دو دستۀ لفظی و معنوی تقسیم کرد. از میان صنایع لفظی، جناس و انواع آن بیشترین کاربرد را دارند و از میان صناعات بدیعی معنوی نیز استخدام و توریه از بیشترین اهمیت برخوردارند. UR - https://jlcr.ut.ac.ir/article_56697.html L1 - https://jlcr.ut.ac.ir/article_56697_eba6952115e0c6f1c4bf50a09a2d55fb.pdf ER -