TY - JOUR ID - 74948 TI - کاربرد صوت و شبه‌جمله به عنوان شگردی خاص در ادبیات کودکان JO - پژوهش‌نامه نقد ادبی و بلاغت JA - JLCR LA - fa SN - 2382-9850 AU - کیایی تنکابنی, طاهره AU - وفایی, عباسعلی AU - صدرایی, رقیه AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات AD - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی AD - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 8 IS - 2 SP - 235 EP - 249 KW - ادب کودکان KW - صوت KW - شبه جمله KW - موضوعات عینی KW - تجسمی KW - داستان KW - آثار ادبی DO - 10.22059/jlcr.2020.74948 N2 - زبان انواع ادبی خاص و ویژه‌ای دارد و عناصر تشکیل‌دهندۀ هر یک از آن‌ها متفاوت به نظر می‌رسد. واژگان و چگونگی کاربست آن‌ها موجب پیدایی ژانرهای ادبی و متفاوت از یکدیگر می‌شود. با نگاهی دقیق به هر یک از انواع ادبی و بررسی حوزۀ واژگانی آن‌ها درمی‌یابیم که حوزۀ واژگانی و نیز حوزۀ مفهومی آن‌ها در شاکله‌ای به نام انسجام واژگانی و در نتیجه، اتحاد مفهومی قرار می‌گیرد. زبان و ادب کودکانه نیز از این امر مستثنی نیست. این نوع ادبی از نظر کارکرد زبان در حوزه‌های مفهومی، نحوی و دیگر بخش‌ها، ویژگی‌های خاص خود را دارد و این خصایص است که نوع ادبی کودکان و نوجوانان را به وجود می‌آورد. کاربرد صوت و شبه‌جمله در بسیاری از انواع چندان جایی ندارد و به‌کارگیری آن‌ها مورد توجه نیست، لیکن در نوع ادبی کودکان یا به عبارتی دیگر، در زبان و ادب کودکان اهمیت خاصی دارد که  به سبب محسوس کردن مطالب و نگاه به محیط پیرامونی و عینی و نیز جلب توجه بیشتر آن‌ها صورت می‌گیرد. این مقاله می‌کوشد تا دربارۀ موضوع صوت و شبه‌جمله در چند اثر داستانی کودکان پژوهش نماید و نشان دهد آن دو از عناصر پرکاربرد در این انواع است. UR - https://jlcr.ut.ac.ir/article_74948.html L1 - https://jlcr.ut.ac.ir/article_74948_74572e2db7737d457f3650953d5ae657.pdf ER -