The Function of Wine's Ironic Metaphors in Hafez’s Sonnets

Document Type : scientific-research

Author

Professor of Language and Literature, University of Kurdistan

Abstract

Forbiddingness of wine in Islamic culture has restricted the discussions of Hafez scholars on this phenomenon to jurisprudence and has made them to ignore being careful about its alternative artistic interpretations. Various types of interpretations Hafez uses about wine have been extracted, in accordance with the structure of his sonnets, in present study. There are many ironies in his words that indicate the reason for the use of the word wine in his sonnets. Due to his belief in the secrecy of wine, Hafez has used the metaphorical meanings of the "foreteller" and "inspiration of the unseen world" and "the message from unknown worlds" and "problem solving key" to show why hypocrites had forbidden and denied wine. According to wine's revelation aspect, he has sometimes metaphorically interpreted it as "Sun" and "Sunshine".  "The sunshine of the morning of hope", "the candle of the righteous privacy", " the Canaanite moon" and "the full moon" are some metaphorical interpretations that are used to "reveal the secretive ones" who seem choosing loneliness for worshipping but are clandestinely engaged with forbidden affairs and cover a "hundred hidden imperfections under a curtain." Using metaphorical interpretations, the poet gets help to stand against those who introduce themselves "sage" to hide their original identity to do their sinful acts and to reveal the falsehood of those who deceive in "sage" clothes. The "Wiseman" to whom the poet needs help never lies unlike the Sufi hypocrite sages and guide those who refer to him. Hence, the poet uses the word "wine" through metaphorical interpretations such as "Pīre Tarighat", "Pīre Kharābāt", and "Sheikh of wineglass" and "sheikh of religion".

Keywords

References

استعلامی، محمد (1386)، درس حافظ (نقد و شرح غزل‌های حافظ)، چاپ دوم، تهران، سخن.
اسلامی‌ندوشن، محمدعلی (1382)، تأمل در حافظ (بررسی هفتاد و هفت غزل در ارتباط با تاریخ و فرهنگ ایران)، چاپ اول، تهران، آثار و یزدان.
اشرف‌زاده، رضا (1381)، پیغام اهل راز (شرح شصت غزل از حافظ‌شیرازی براساس دیوان حافظ چاپ قزوینی)، چاپ اول، تهران، اساطیر.
امامی، نصرالله (1388)، ‌بر آستان جانان (گزیدۀ صدویک غزل حافظ با مقدمه و شرح غزل‌ها)، چاپ اول، اهواز، رسش.
اوحدی‌مراغی، رکن­الدین (1340)، کلیات، با تصحیح و مقدمۀ سعید نفیسی، چاپ اول، تهران، امیرکبیر.
اهور، پرویز (1372)، کلک خیال‌انگیز (فرهنگ جامع دیوان حافظ)، چاپ دوم، تهران، زوار.
بخاری، محمد بن اسماعیل (1391)، صحیح ‌البخاری، جلد 7، ترجمۀ عبدالعلی نوراحراری، چاپ دوم، تربت‌جام، شیخ­الاسلام احمد جام.
تفتازانی، سعدالدین مسعود بن عمر (1425)، المطول (شرح تلخیص المفتاح)، الطبعة­الاولی، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
ثروتیان، بهروز (1380)، شرح غزلیات حافظ، چاپ اول، تهران، پویندگان راه دانش.
جاوید، هاشم (1377)، حافظ جاوید (شرح دشواری‌های ابیات و غزلیات دیوان حافظ)، چاپ دوم، تهران، فرزان‌روز.
جلالیان عبدالحسین (1379)، شرح جلالی بر حافظ، چاپ اول، تهران، یزدان.
حافظ‌شیرازی، شمس‌الدین محمد (1390)، دیوان، تصحیح قزوینی و غنی، چاپ دهم، تهران، زوار.
حمیدیان، سعید (1390)، شرح شوق (شرح و تحلیل اشعار حافظ)، جلد 1، چاپ اول، تهران، قطره.
ـــــــ (1392)، شرح شوق (شرح و تحلیل اشعار حافظ)، جلد 2 تا 5، چاپ اول، تهران، قطره.
ختمی‌لاهوری، ابوالحسن عبدالرحمان (1387)، شرح عرفانی غزل‌های حافظ، تصحیح بهاءالدین خرمشاهی و همکاران، چاپ ششم، ‌تهران، قطره.
خرمشاهی، بهاءالدین (1367)، حافظ‌نامه (شرح الفاظ، اعلام، مفاهیم کلیدی و ابیات دشوار حافظ)، چاپ دوم، تهران، علمی و فرهنگی و سروش.
ـــــــ (1368)، ذهن و زبان حافظ، چاپ چهارم، تهران، البرز.
دادبه، ‌اصغر (1374)، «ماجرای پایان‌ناپذیر می در شعر حافظ»، نامۀ‌ شهیدی (جشن‌نامۀ استاد دکتر سیدجعفر شهیدی)، چاپ اول، تهران، طرح نو، صص 297ـ333.
رزاز، علی‌اکبر (1385)، شرح اشارات حافظ، چاپ دوم، تهران، علمی و فرهنگی.
سودی‌بسنوی، محمد (1378)، شرح سودی بر حافظ، ترجمۀ عصمت ستارزاده، چاپ پنجم، تهران، زرین و نگاه.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1368)، موسیقی شعر، چاپ دوم، تهران، آگاه.
صفوی، کورش (1391)، نوشته‌های پراکنده (دفتر اول)، چاپ اول، تهران، علمی.
غنی، قاسم (1368)، یادداشت­های دکتر قاسم غنی در حواشی دیوان حافظ، چاپ سوم، تهران، علمی.
کوری، گریگوری (1391)، روایت‌ها و راوی‌ها، ترجمۀ محمد شهبا، چاپ اول، تهران، مینوی‌خرد.
مجتبایی، فتح‌الله (1385)، شرح شکن زلف (بر حواشی دیوان حافظ)، چاپ اول، تهران، سخن.
محمودی، خیرالله و صغری حیران (1386)، کلک مشاطۀ صنع (بررسی تصاویر در اشعار حافظ)، چاپ اول، تهران، آسیم.
نظری، جلیل (1386)، مغبچگان باده‌فروش در شعر حافظ، چاپ اول، تهران، آسیم.
هروی، حسینعلی (1367)، شرح غزل‌های حافظ، چاپ اول، تهران، نو.

Files

History

  • Receive Date: 11 February 2016
  • Revise Date: 07 April 2016
  • Accept Date: 23 November 2016

Share

How to cite

Statistics