الجارم، علی و مصطفی امین (1380)، البلاغة‌الواضحة، ترجمۀ ابراهیم اقبالی، چ 1، بی‌جا، انتشارات شیخ صفی‌الدین اردبیلی.
جمالی، فاطمه (1389)، مقالۀ «جایگاه حصر و قصر در علم معانی»، فصلنامه فنون ادبی، س 2، ش 2، صص 109ـ122.
حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد (1382)، دیوان، به کوشش خلیل خطیب رهبر، چ 34، تهران، صفی‌علیشاه.
خطیب قزوینی، محمدبن عبدالرحمن (1388)، ترجمۀ تلخیص‌المفتاح، ترجمۀ احمد امینی، چ 1، سنندج، انتشارات علمی کالج.
رضانژاد، غلامحسین (1367)، اصول علم بلاغت در زبان فارسی، چ 1، بی‌جا، انتشارات الزهراء.
سعدی شیرازی، مصلح‌الدین (1384)، الف، بوستان سعدی، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چ 8، تهران، خوارزمی.
ـــــــــــــــــــــ (1384)، ب، گلستان سعدی، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چ 7، تهران، خوارزمی.
ــــــــــــــــــ (1389)، کلیات سعدی، تصحیح محمدعلی فروغی، چ 15، تهران، امیرکبیر.
ــــــــــــــــــ (1394)، غزل‌های سعدی، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چ 2، تهران، سخن.
شمیسا، سیروس (1383)، بیان و معانی، چ 8، تهران، فردوس.
طبیبیان، سیدحمید (1388)، برابرهای علوم بلاغت در فارسی و عربی، چ 1، تهران، امیرکبیر.
غلامرضایی، محمد (1384)، «اختصاص در علم معانی فارسی»، پژوهشنامۀ علوم انسانی، ش 45ـ46. صص 163ـ174.
غلامعی‌زاده، خسرو (1374)، ساخت زبان فارسی، چ 1، تهران، احیاء کتاب.
کزازی، میرجلال‌الدین (1373)، زیبایی‌شناسی سخن پارسی: معانی، چ 3، تهران، کتاب ماد.
گلی، احمد (1392)، «بحثی دربارۀ حصر و قصر در بلاغت فارسی»، کهن‌نامۀ ادب پارسی، س 4، ش 1، صص 95ـ109.
میرباقری فرد، علی‌اصغر و دیگران (1389)، «بازنگری مبحث قصر در منابع فارسی علم معانی»، دوفصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی، س 18، ش 68، صص 185ـ209.
میرعمادی، علی (1376)، نحو زبان فارسی (بر پایۀ نظریۀ حاکمیت و مرجع‌گزینی)، چ 1، تهران، سمت.
همایی، جلال‌الدین (1370)، معانی و بیان، چ 1، تهران، نشر هما.
)