ارژنگ، غلامرضا (1396)، دستور زبان فارسی امروز، تهران، قطره.
انوری، حسن و حسن گیوی (1385)، دستور زبان فارسی، تهران، فاطمی.
جرجانی، عبدالقاهر (1372)، اسرارالبلاغه، ترجمۀ جلیل تجلیل، تهران، نشر دانشگاه تهران.
حسینپور سرکاریزی، احمد (1395)، «ارزش بلاغی و زیباشناسی صفت»،
فصلنامۀ تخصصی ادبیات فارسی واحد مشهد دانشگاه آزاد،
د 2، ش 7، صص 155ـ172.
خزائلی، محمد (1350)، دستور زبان فارسی، تهران، جاوید.
خطیبرهبر، خلیل (1368)، دستور زبان فارسی، تهران، مهتاب.
خیامپور، عبدالرسول (1386)، دستور زبان فارسی، تهران، ستوده.
دهخدا، علیاکبر (1377)، لغتنامه، تهران، دانشگاه تهران.
رادویانی، محمدبن عمر (1380)، ترجمان البلاغه، به اهتمام، تصحیح، حواشی و توضیحات احمد آتش، ترجمه، مقدمه و توضیحات به کوشش توفیق سبحانی و اسماعیل حاکمی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
زمخشری، جاراالله محمود (1385)، اساس البلاغه، به کوشش م. ر. جویباری و جمعی از نویسندگان، قم، نسیم فردوس.
سرافرازی، عباس؛ باغدار دلگشا، علی، (1373) کلیّات سعدی، تصحیح محمدعلی فروغی و عباس اقبال آشتیانی، تهران، فروغی.
سیوطی، عبدالرّحمن (1380)، الإتقان فی علوم القرآن، ج 2، ترجمۀ سیّد هادی حائری، تهران، امیرکبیر.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1380)، صُوَر خیال در شعر فارسی، چ 12، تهران، آگاه.
شمیسا، سیروس (1387)، بیان، چ 3، تهران، میترا.
فرشیدورد، خسرو (1392)، دستور مفصل امروز، تهران، سخن.
کزازی، میرجلالالدّین (1389)، زیباشناسی سخن پارسی 1 (بیان)، چ 9، تهران، کتاب ماد.
محتشمی، بهمن (1370)، دستور کامل زبان فارسی، تهران، اشراقی.
مدرسی، فاطمه (1387)، از واج تا جمله؛ فرهنگ زبانشناسیـ دستوری، تهران، چاپار.
مشکوةالدینی، مهدی (1385)، دستور زبان بر پایۀ نظریۀ گشتاری، مشهد، دانشگاه فردوسی.
مشکور، محمدجواد (1368). دستورنامه: در صرف و نحو زبان پارسی، تهران، شرق.
ناتل خانلری، پرویز (1377)، دستور زبان فارسی، تهران، توس.
وحیدیان کامیار، تقی (1375)، «کنایه؛ نقاشی زبان»، نامۀ فرهنگستان، ش 8، صص 55ـ69.
وزینپور، نادر (1375)، دستورات زبان فارسی، تهران، معین.
وفایی، عباسعلی (1392)، دستور تطبیقی، تهران، انتشارات سخن.
همایی، جلالالدّین (1383)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، چ 22، تهران، مرکز نشر هما.