نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

• بهاره فضلی درزی ¹
• زهره پارسیان ²
• روح الله هادی ³

¹ استادیار آموزش زبان و ادبیات فارسی.ایران.دانشگاه فرهنگیان.

² دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه تهران

³ دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران

چکیده

طنز در فانتزی‌های گوگول تنها انتقاد اجتماعی نیست، بلکه نویسنده با تمهیداتی خاص سعی می‌کند نوعی وحشت و در پاره‌ای مواقع خشم و اعجاب را نیز به خواننده القاء کند که آثارش را به گروتسک سوق می‌دهد. این مقاله می‏کوشد به تمهیدات گوگول برای رسیدن به این خصیصه در دو اثر دماغ و شنل با رویکرد تحلیلی‏‏ـ‏‏‏‏‏‏‏‏توصیفی و با روش استنادی بپردازد و نشان دهد گوگول با زیاده‌روی و اغراق در واقعیت و روی آوردن به فانتزی و پست مدرن آن را به سمت و سوی گروتسک کشانده است. او هم در عناصر داستان، هم در روش اجرا و پردازش سبک اثر و هم در محتوا به گروتسک روی آورده است. در بخش عناصر داستان با کمک تعلیق ( شخصیت، مکان وماجرا ) ، شخصیت‏پردازی، فضاسازی و حال و هوا به آن رسیده و در شیوۀ اجرا، فانتزی و رویکردهای پست‏مدرن را برگزیده تا با استحالۀ اشیا و اجزای بدن، شخصیتی اغراق‌گونه به آن‌ها بدهد و با ایجاد توهم در مخاطب، بستری برای روی آوردن به پایان باز و در نتیجه بلاتکلیفی وهم‌آور خواننده ایجاد کند. مرز میان واقعیت و فانتزی را در ذهن مخاطب در هم شکسته و در نهایت با عدم قطعیت، استحالۀ بدنی، ترس و خشم یا اعجاب را بر طنز برتری داده است. در این میان لحن طنز و عادی جلوه دادن حوادث بعد دیگری از گروتسک زبانی ایجاد میکند.در حقیقت نویسنده با تغییر بافت واقعی به فانتزی و نیز روی آوردن به محتوای ترسناک، در ضمنِ عملی خنده‌دار و شگفت‌انگیز و خلاف عرف، زمینۀ ترسناکی در دل وجدان بیدار آدمی افکنده تا مجموعۀ تمهیدات گروتسکی خود را کامل کند.

کلیدواژه‌ها

• گوگول
• گروتسک
• ادبیات روس
• فانتزی
• پستمدرن

عنوان مقاله [English]

Analyzing the grotesque structure in Gogol's fantasies (case study of the cloak, the nose)

نویسندگان [English]

• Bahare Darzi ¹
• zohreh parsian ²
• Rohollah Hadi ³

¹ assistant professor. Teaching Persian language and literature.Iran. Farhangian University,

² Master student of Persian language and literature, Tehran University

³ departmant of persian language and lietratur

چکیده [English]

Humor in Gogol's fantasies is not only social criticism, but the author tries to instill a kind of fear and sometimes anger and surprise in the reader with special measures. This article tries to deal with Gogol's ways or Styles to achieve this characteristic in two works, Nose and Overcoat, with a descriptive-analytical approach and with reference method, and to show that Gogol used excessiveness and exaggeration in Reality and turning to fantasy has taken it to other dimensions like grotesque. He has turned to the grotesque both in the elements of the story, in the method of its execution, and in the content. In the structure section, it has been achieved with the help of suspense, characterization, and exaggerated and rumored beginnings and endings, and in the performance method, it has chosen fantasy and postmodern approaches rather than humanizing objects and body parts. to give them an exaggerated personality and by creating an illusion in the audience, create a platform to turn to an open ending and as a result create an eerie uncertainty for the reader.It breaks the border between reality and fantasy in the audience's mind, and finally, with uncertainty, fear and anger prevail over humor. In fact, by changing the real and real texture to fantasy and also turning to scary content, in addition to a funny and surprising and unconventional act, the author has thrown a scary background in the heart of a person's awake conscience to complete his set of Grotesque Styles or ways.

کلیدواژه‌ها [English]

• Gogol
• Grotesque
• Russian Literature
• ّFantesy
• Postmodern