نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
2 دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
کارکرد اصلی و هنری ادبیات, آشنازدایی است که در زبان ادبی، جلوۀ ویژه‌‌ای دارد و پدیده‌‌ای را برخلاف عادت به نمایش می‌‌گذارد. ناسازوارگی یا متناقضنما، یکی از شگردهای آشنازدایی است. متناقضنما به دو نوعِ دستوری (نحوی) ـ به شکل مضاف و مضاف‌الیه, موصوف و صفت, مسند و مسندالیه, جمله ـ و معنایی ـ به شکل حس‌آمیزی, شطحیات, خلاف‌آمد گفتمان و رویداد ـ انجام می‌‌شود. ابن فارض، عارف صوفی‌مسلک، علاوه بر استعداد شاعری, دارای ادراکات عرفانی و صوفیانه بود؛ او شگرد ناسازوارگی را با همۀ قابلیت‌‌های تعبیری خود، شیوه‌‌ای نزدیک‌‌تر و بهتر برای تجربه‌‌های صوفیانه‌اش یافت. در پژوهش حاضر، نویسندگان ضمن تعریف متناقضنما و ارزش ادبی و بلاغی‌اش، انواع متناقضنما را همراه با تحلیل آن در دیوان ابن فارض بیان کرده‌اند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Analysis of Paradoxical Industry in Ibn al-Farid's Ode (the Great Ta'iyyah)
نویسندگان [English]
- Sakineh Saremi Gravi 1
- Marziyeh Abad 2
1 Ph.D. Candidate in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad
2 Associate Professor in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad
چکیده [English]
Defamiliarization, the artistic technique of presenting to audiences common things in an unfamiliar or strange way in order to enhance perception of the familiar, is the main function of artistic literature. Paradox is one of its techniques. Paradox is used either syntactically or semantically. Ibn al-Farid was a mystic Sufi poet gifted by mystical perceptions in addition to his poetic talents. Although he enjoyed a high quality interpretation capability, he found paradoxical techniques the best and the closest mystical experiences. Defining paradoxical techniques and showing their literary and rhetoric values, the authors in present study, try to introduce paradoxicals analytically in Ibn al-Farid's Ode (the Great Ta'iyyah).
کلیدواژه‌ها [English]
- Arabic Poems
- Defamiliarization
- paradoxical
- Mysticism
- Ibn al-Farid
)