افلاکی العارفی، شمسالدّین احمد (1362)، مناقب العارفین، با تصحیحات، حواشی، تعلیقات و به کوشش تحسین یازیجی، تهران، دنیای کتاب.
امامی، صابر (1382)، «مولانا و کهنالگوهای یونگ: تجربۀ دیدار با خویشتن»، فصلنامۀ هنر، ش58، صص8ـ16.
بقلی شیرازی، روزبهان (1366)، عبهر العاشقین، به تصحیح و مقدمۀ فارسی و فرانسوی هانری کُربن و محمد معین، تهران، کتابخانۀ منوچهری.
بیانی، شیرین (1384)، دمساز دو صد کیش: دربارۀ مولانا جلالالدّین، تهران، جامی.
بیلسکر، ریچارد (1384)، یونگ، ترجمۀ حسین پاینده، تهران، طرح نو.
پالمر، مایکل (1395)، فروید، یونگ و دین، ترجمۀ محمد دهگانپور و غلامرضا محمودی، تهران، رشد.
پورجوادی، نصرالله (1394)، دریای معرفت (از بایزید بسطامی تا نجم دایه)، تهران، هرمس.
جعفری، محمدتقی (1362)، تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلالالدّین محمد بلخی، تهران، اسلامی.
زمانی، کریم (1393)، شرح جامع مثنوی معنوی، دفتر ششم، تهران، اطلاعات.
ــــــــــ (1394)، میناگر عشق: شرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلالالدّین محمد بلخی، تهران، نشر نی.
سپهسالار، فریدونبن احمد (1387)، رسالۀ سپهسالار در مناقب حضرت خداوندگار، مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدافشین وفایی، تهران، سخن.
ستاری، جلال (1388)، عشقنوازیهای مولانا، تهران، نشر مرکز.
سلطانولد، محمدبن محمد (1376)، ولدنامه، به تصحیح جلالالدین همایی و اهتمام ماهدختبانو همایی، تهران، مؤسسۀ نشر هما.
شایگان، داریوش (1392)، هانری کربن: آفاق تفکر معنوی در اسلام ایرانی، ترجمۀ باقر پرهام، تهران، فرزانروز.
شمس تبریزی، محمدبن علی (1391)، مقالات شمس تبریزی، تصحیح و تعلیق محمدعلی موحد، تهران، خوارزمی.
صادقی حسنآبادی، مجید (1386)، «غم و شادی در تجربۀ دینی مولوی»، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، د2، ش49، صص75ـ90.
صدرینیا، باقر (1388)، فرهنگ مأثورات متون عرفانی، تهران، سخن.
صرفی، محمدرضا و جعفر عشقی (1387)، «نمودهای مثبت آنیما در ادبیات فارسی»، نقد ادبی، س1، ش3، صص59ـ88.
صفا، ذبیحالله (1351)، تاریخ ادبیات در ایران، ج3 (بخش اول)، تهران، دانشگاه تهران.
صلاحی، عسگر و جعفر عشقی (1394)، «بررسی نمودهای منفی آنیما در ادبیات و اسطورهها»، ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، س11، ش40، صص263ـ289.
طاهری، قدرتالله (1392)، روایت سرّ دلبران: بازجست زندگی و تجارب تاریخی مولانا در مثنوی، تهران، نشر علمی.
طغیانی، اسحاق و تقی اجیه (1392)، «نگاه قرآنمدارانۀ مولوی در معنویسازی هیجان غم»، پژوهشهای ادبی ـ قرآنی، س1، ش1، صص77ـ98.
عینالقضات همدانی، عبداللهبن محمد (1377)، تمهیدات، با مقدمه، تصحیح، تحشیه و تعلیق عفیف عسیران، تهران، کتابخانۀ منوچهری.
غزالی، احمدبن محمد (1359)، سوانح، بر اساس تصحیح هلموت ریتر، با تصحیحات جدید، مقدمه و توضیحات نصرالله پورجوادی، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
فروزانفر، بدیعالزّمان (1315)، رساله در تحقیق احوال و زندگانی مولانا جلالالدین محمد، مشهور به مولوی، تهران، چاپخانۀ مجلسی.
کتابی، احمد (1394)، از دریای معارف مولانا، تهران، اطلاعات.
گولپینارلی، عبدالباقی (1375)، مولانا جلالالدّین: زندگانی، فلسفه، آثار و گزیدهای از آنها، ترجمه و توضیح توفیق سبحانی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
محمدی آسیابادی، علی (1390)، مولوی و اسرار خاموشی: فلسفه، عرفان و بوطیقای خاموشی، تهران، سخن.
موحّد، محمدعلی (1389)، قصّۀ قصّهها: کهنترین روایت از ماجرای شمس و مولانا، تهران، کارنامه.
مورنو، آنتونیو (1380)، یونگ، خدایان و انسان مدرن، ترجمۀ داریوش مهرجویی، تهران، نشر مرکز.
مولوی، محمدبن محمد (1358)، فیه ما فیه، تصحیحات و حواشی بدیعالزّمان فروزانفر، تهران، امیرکبیر.
ــــــــــــــــــــ (1376)، کلیات شمس تبریزی، به انضمام شرح حال مولوی به قلم بدیعالزّمان فروزانفر، تهران، امیرکبیر.
ــــــــــــــــــــ (1377)، مثنوی معنوی،بر اساس نسخۀ قونیه، به تصحیح و پیشگفتار عبدالکریم سروش، تهران، علمی و فرهنگی.
ناظرزاده کرمانی، فرهاد (1367)، نمادگرایی (سمبولیسم) در ادبیات نمایشی، تهران، برگ.
هال، کالوین اس. و ورنون جی. نوردبای (1375)، مبانی روانشناسی تحلیلی یونگ، ترجمۀ محمدحسین مقبل، تهران، مرکز فرهنگی انتشارات جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلّم.
یونگ، کارل گوستاو (1370)، روانشناسی و دین، ترجمۀ فؤاد روحانی، تهران، شرکت سهامی کتابهای جیبی، با همکاری انتشارات امیرکبیر.
ـــــــــــــــــ (1376)، چهار صورت مثالی: مادر، ولادت مجدد، روح، چهرۀ مکار، ترجمۀ پروین فرامرزی، مشهد، آستان قدس رضوی.
ـــــــــــــــــ(1377)، انسان و سمبلهایش، ترجمۀ محمود سلطانیه، تهران، جامی.