نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده
تعامل و تفاهم علمی و فرهنگی میان ایرانیان و یونانیان از حدود سال پانصد قبل از میلاد فراهم شد و تا سدههای چهار و پنج هجری (ده یازده میلادی) ادامه داشت. در این مدت، عناصر فرهنگی و اندیشگانی دو ملت، در ادبیات و فرهنگ یکدیگر نفوذ یافت؛ یونانیها از دانش پزشکی ایرانیان بهرهها بردند و ایرانیان هم از فلسفۀ یونان. مطالعه در شخصیت، اقوال و احوال «دیوژن» نشان میدهد که او در قلمرو فرهنگ و ادب ایران (و مشرقزمین) ناشناخته بوده، غالب حکایتها و روایتهای مربوط به وی، به نام شخصیتهای سرشناس دیگر (سقراط، بقراط و افلاطون) یا با عنوانهای عام، مانند درویش، شیخ، عابد، حکیم، نشر یافتهاست و اسکندر نیز با عنوان کلّی مَلِک و پادشاه آمدهاست. از سدههای دوازدهم به بعد که حوزههای پژوهشی و روابط میان ملتها گستردهتر میشود، شخصیت «دیوژن/ دیوجانس» برای اهل تحقیق شناختهترمیشود. این مقاله به روش تحلیلی، با رویکرد روابط بینامتنی ازچشمانداز ادبیات تطبیقی، تأثیر، نفوذ و چرخش این عنصر یونانی را ـ اعم از زندگی، احوال، اقوال و حکایتهای مربوط به دیوژن یا متأثر از وی ـ که در ادبیات ایران (فارسی و عربی) بازتاب دارد، بررسی مینماید و در بخش نتیجهگیری، تفاوتها و تغییراتی را بیان میکند که در روند بومیسازی این انتقال صورت گرفتهاست.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Image of the “Other” in the Poetry of Mirzadeh Eshghi
نویسنده [English]
- hossein hassanrezaei
Assistant Professor of Persian Language and Literature, Farhangian University, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Imagology is a scientific term in the field of comparative literature. It studies and represents the “other” and “I” in the literature of a country or that of a foreign country. The Constitutional Revolution was a turning point in Persian literature and Iranians’ attitudes. The revolution and Iranians’ encounter with the West at that time led to the emergence of critical literature in Iran. The discourse of Mirzadeh Eshgi revolves around the Iranian identity, especially the ancient Iran, which, in his view, is the era of greatness of Iran. In his works, whatever is contrary to the Iranian identity is considered as the “other,” and the way out of the yoke of this “other” is the restoration of the national and ancient identity of Iran. Thus, this research studies Eshghi’s view on the “other” in order to highlight Iranians’ opinion about foreigners and to reveal many hidden aspects of the literature of that age.
کلیدواژهها [English]
- Constitutional revolution
- Persian poetry
- Literary discourse
- Imagology
- Mirzadeh Eshghi