Journal of Literary Criticism and Rhetoric

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

10.22059/jlcr.2023.362327.1948

چکیده

بیت «ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای/ ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم»، یکی از ابیات بحث‌برانگیز حافظ است که ابهامات متعددی دربارة معنی آن مطرح است. اینکه مقصود از داغ صبوحی چیست؟ یا داغ‌کشیدن چه معنای مشخصی می‌تواند داشته باشد؟ و یا نسبت میان صبوحی که هنگام صبح خورده می‌شود با دوش در معنی دیشب و حتی مقصود از عبارت با داغ زاده‌شدن چیست؟، ازجمله سؤالاتی محسوب می‌شوند که شارحان در فرآیند معنایابی این بیت باید به آنها پاسخ دهند؛ اما مسئله اینجاست که جملگی شرح‌نویسان با گونه‌ای اغماض دربارۀ این ابهام‌ها، معنایی تقریباً مشابه برای بیت پیشنهاد داده‌اند. وجود این سؤال‌ها و ابهام‌ها باعث شد تا در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی و از رهگذر بررسی مفهوم کلی غزل، در پی ارائة معنایی مستند به شواهد متنی برای بیت برآییم. در مسیر حصول به نتیجه نیز، از نظریة انسجام واژگانی هالیدی و حسن استفاده شد؛  نظریه‌ای که با تکیه بر روابط میان واژگان در سطح جملات، در پی یافتن عوامل انسجام در متن است. در همین راستا ابتدا کلیت غزل به چهاربخش تقسیم شد و در ادامه با تکیه بر نوع و فراوانی واژگان، معنابُن‌های مربوط به هر بخش استخراج شد. در ادامه، بیت مورد بحث با تکیه بر روابط معنایی واژگان و با درنظرگرفتن معنابن‌های منتشر در سطح غزل بازخوانی شد. حاصل کار پیشنهاد این معنی برای بیت بود: ای گل (سرخ) تو از دیشب داغ (در معنی نشان) مستی را بر چهره‌ات نقش زده‌ای؛ درحالی‌که ما (همچون) شقایقی هستیم که با داغِ (در معنی نشان) مستی زاده شده‌ایم.
 
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Examining the Semantic Problem of the Verse “Ey Gol To Doush...” by Hafez Based on the Theory of Lexical Coherence of Halliday and Hasan

نویسنده [English]

  • Ayoob Moradi

Department of Foreign Languages and Persian Literature, Payame Noor University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

The verse "Ey Gol To doush Daghe Sabouhi Keshidei/Ma An Shaghayeghim Ke Ba Dagh Zadeim" is one of Hafez's controversial verses, which has many ambiguities about its meaning. Such as what is the meaning of Daghe Sabouhi? Or what specific meaning can Dagh Keshidan have? Or the question of what does "saboohi" in meaning morning wine have to do with "Doush" in the meaning last night? But the problem here is that all commentators have suggested a similar meaning for the verse despite these questions. The existence of these questions made us try to suggest a documented meaning for verse by using analytical-descriptive method and by examining the general concept of Sonnet in this article. To achieve this goal, Halliday & Hasan's lexical coherence theory was used. A theory that seeks to find cohesion factors in the text by relying on the relationships between words at the level of sentences. In this regard, the entire poem was first divided into four parts, and then based on the type and frequency of words, the meanings related (Seme) to each part were extracted. In the next step, the verse was reread based on the semantic relationships of the words and considering the Seme of the entire Sonnet. The result of the work was the suggestion of this meaning for the verse: O (red) flower, you have engraved the mark of drunkenness on your face since last night; while we are (like) anemones who were born with the sign of drunkenness and euphoria.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Description of Hafez
  • vertical axis of sonnet
  • theory of Halliday & Hasan
  • lexical coherence
  • Daghe Sabouhi
آلگونه جونقانی، مسعود (1396)،«کاربست الگوی نشانه‌شناختی ریفاتر در خوانش شعر»، پژوهش ادبیات معاصر جهان، دورة 22، ش 1، 33-57.
آلگونه جونقانی، مسعود (1397)، نشانه‌شناسی شعر، تهران، نویسه پارسی.
استعلامی، محمد (1383)، درس حافظ؛ نقد و شرح غزل‌های حافظ، ج 2، تهران، سخن.
ایشانی، طاهره (1395)، نظریة انسجام و پیوستگی و کاربست آن در تحلیل متون، تهران، دانشگاه خوارزمی.
پاینده، حسین (1397)، نظریه و نقد ادبی؛ درس‌نامه‌ای میان‌رشته‌ای، تهران، سمت.
حافظ (1391)، دیوان، تصحیح‌ قاسم غنی و محمد قزوینی، تهران، کلهر.
حمیدیان، سعید (1392)، شرح شوق، ج 4، تهران، قطره.
خرمشاهی، بهاء‌الدین (1380)، حافظ‌نامه، تهران، علمی و فرهنگی.
خطیب‌رهبر، خلیل (1383)، دیوان حافظ شیرازی، به کوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: انتشارات صقی‌عالیشاه.
دهخدا، علی‌اکبر (1385)، لغت‌نامه، تهران، دانشگاه تهران.
ساوجی، سلمان (1376)، کلیات، به‌تصحیح و مقدمة عباسعلی وفایی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
شمیسا، سیروس (1386)، نگاهی تازه به بدیع، تهران، میترا.
فرزاد، مسعود (1349)، صحت کلمات و اصالت غزل‌ها، شیراز، دانشگاه شیراز.
هروی، حسینعلی (1363)، نقد و نظر دربارة حافظ، تهران، امیرکبیر.
​Algoneh Junqani, Masoud (2016), "The application of Rifater's semiotic model in poetry reading", World Contemporary Literature Research, Volume 22, Issue 1, 33-57.[In Persian].
Algoneh Junqani, Masoud (2017), Semiotics of poetry, Tehran, Persian script. [In Persian].
Dehkhoda, Ali Akbar (1385), Dictionary, Tehran, University of Tehran. [In Persian].
Farzad, Masoud (1349), the authenticity of words and the authenticity of sonnets, Shiraz, Shiraz University. [In Persian].
Hafez (1391), Diwan, corrected by Qasim Ghani and Mohammad Qazvini, Tehran, Kalhor. [In Persian].
Halliday, M. & R. Hasan (1976), Cohesion in English, London, Longman.
Hamidian, Saeed (1392), Shahrah Shogh, Vol. 4, Tehran, Qatr. [In Persian].
Heravi, Hossein Ali (1363), criticism and opinion about Hafez, Tehran, Amir Kabir. [In Persian].
Ishani, Tahereh (2015), Cohesion theory and its application in text analysis, Tehran, Khwarazmi University. [In Persian].
Istilami, Mohammad (2004), lesson of Hafez; Criticism and description of Hafez's sonnets, Vol. 2, Tehran, Sokhn. [In Persian].
Khatib Rahbar, Khalil (1383), Diwan Hafez Shirazi, by Khalil Khatib Rahbar, Tehran: Saqi Alishah Publications. [In Persian].
Khoramshahi, Bahauddin (1380), Hafeznameh, Tehran, scientific and cultural. [In Persian].
Payandeh, Hossein (2017), Theory and Literary Criticism; An interdisciplinary textbook, Tehran, Samt. [In Persian].
Riffaterre, Michael (1990), “Interpretation and Descriptive Poetry: A reading of Wordsworths Yew-Trees. Untying the text: A post-Structuralist reader.Ed. Julian Wolfreys. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Sauji, Salman (1376), Kliat, revised and introduced by Abbas Ali Vafaei, Tehran, Association of Cultural Heritage and Culture. [In Persian].
Shamisa, Siros (1386), a new look at Badie, Tehran, Mitra. [In Persian].