Journal of Literary Criticism and Rhetoric

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سلمان فارسی، کازرون، ایران.

2 دانشجوی دکترای دانشکده ادبیات دانشگاه سلمان فارسی کازرون

10.22059/jlcr.2024.366278.1962

چکیده

نویسندگانی که در یک اقلیم مشترک زندگی می‌کنند؛ در آفرینش هنری خود، علاوه بر جهان‌بینی و سبک شخصی، از شرایط اقلیمی، اجتماعی و سیاسی آن منطقه نیز تأثیر می‌پذیرند و مکتب منطقه‌ای و اقلیمی را پدید می‌آورند. یکی از این مکتب‌ها، مکتب داستان نویسی جنوب است که در ادبیات داستانی ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. متون، از جمله متون ادبی، در تعامل با تاریخ، حامل فحوای سیاسی- اجتماعی‌ می‌شوند و جایگاه حضور گفتمان‌های مختلف می‌گردند.
تأثیر شرایط سیاسی، تاریخی و اقلیمی بر ادبیات جنوب، به ویژه از کودتای 1332 تا دو دهة پس از انقلاب، همانندی‌های بسیاری از نظر محتوا و ساختار در آثار داستان‌نویسان بزرگ این اقلیم به وجود آورده است. در این پژوهش با انتخاب سه اثر شاخص مکتب جنوب یعنی رمان‌های « تنگسیر» از صادق چوبک، «سووشون» از سیمین دانشور، و « اهل غرق» از منیرو روانی‌پور نشان داده‌ایم که چگونه آثار برگزیدۀ این مکتب، متأثر از گفتمان‌های موجود و ساختار اجتماعی مولد این گفتمان‌ها، تولید شده‌اند. نویسندگان مذکور در آثار خود نسبت به دیگر آثار این مکتب به گونه‌ای ملموس‌تر به بازسازی فضای استعمار و استبداد زده و ایجاد گفتمان‌های غالب پسااستعماری و استبدادستیزی در یک برهۀ تاریخی یعنی از زمان حضور استعمار انگلیس در اواخر عهد قاجار تا کودتای 1332 پرداخته‌اند. گفتمان‌های غالب این مکتب در مسیر متضاد با گفتمان حاکم یعنی استعمار و استبداد است. این گفتمان‌ها خود را بر ساختار واژگانی، نحوی و بلاغی کلام تحمیل کرده‌اند. نهایتاً می‌توان این متون را متأثر از گفتمان غالبی دانست که تولید آنها را اقتضا می‌کرده‌است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Critical Discourse Analysis of the South School of Story Writing (Tangsir, Suvashon, Ahle Gharq)

نویسندگان [English]

  • seyyed mohammad dashti 1
  • shahrbanoo goudarzi 2

1 Correspoding Author; Assistant Professor, Department of Persian Languge and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Salman Farsi University, Kazerun, Iran

2 Ph.D student of department of literatur Salman farsi university kazerun

چکیده [English]

Writers who live in a common climate are influenced by the social and political climatic conditions of that region in addition to their worldview and personal style. And they create the regional and climatic school. Which of these schools is the South school of fiction writing, which has important place in Iranian fiction literature. Texts, including literary texts in interaction with history carry social meanings and become the presence of different discourses. The influence of political, historical and climatic conditions on the literature of the South, especially from the 1953 coup d'état in Iran decades after the revolution, has created many similarities in terms of content and structure in the works of the great storytellers of this region. In this research, by choosing three works of the southern school, namely the novels "Tangsir" by Sadegh Chubak, "Suvashon" by Simin Daneshvar, and "Ahle Ghareq" by Muniro Ravipour, We have shown how the selected works of this school are influenced by the existing discourses and the social structure that generates these discourses. In their works, compared to the other works of this school, the mentioned authors tried to reconstruct the atmosphere of colonialism and tyranny in a more concrete way and create dominant post-colonial and tyrannical discourses in a historical moment, that is, from the time of the presence of British colonialism at the end of the Qajar era until the 1953 coup d'état and have imposed their dominant discourses on the lexical, syntactic and rhetorical structure of speech.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Analysis of critical discourse
  • colonialism
  • School of South Storytelling
  • Tangsir
  • Ahl Ghareq
  • Suvshun