Journal of Literary Criticism and Rhetoric

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران

چکیده

سده‌های دهم و یازدهم هجری برای شاعران پارسی گوی ایران، نسبت به دوره‌های قبل متفاوت بوده است. صفویان که در این عصر، فرمانروای ایران بوده‌اند؛ به عللت اشتغال به هویت سازی و بازآفرینی هویتهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و درگیر شدن در جنگهای مختلف،  به شعر و مدح و غزل اهمیت چندانی نمی‌دادند. این عوامل سبب شد که  شاعران مدیحه‌سرا و غزل‌پرداز که بیش و کم به ساختار دربارهای کهن خو گرفته بودند، به هندوستان مهاجرت کنند و به دربار گورکانیان هند پناه ‌برند.
نگارنده در این مقاله پس از اشاره به پیشینه روابط ایران و هند و بررسی عوامل مذکور، با استناد به شواهد و قرائن شعری و تاریخی به زاویة دید و نگاه خاص صفویان به مدح و غزل و علل مهاجرت و وضعیت زندگی و پیامد مهاجرت شاعرانی که گاه در سروده‌های خود هندوستان را چون کشتی نوح در برابر طوفان حوادث می‌دانستند، می‌پردازد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Esfahani Light on Historical Cash Balances

نویسنده [English]

  • Mahmoud Fazilat

Associate Professor in University of Tehran

چکیده [English]

The tenth and eleventh centuries , for Persian poets , were the stormy days in Iran. safavids dynasty , during thes centures , wich had the powerof Iran , didn’t support wery much , for some reasons , the forms of Ghazel and Encomiastic Verse. Accordingly , the Iranian lyrical &encomiastic poets immigrated to Indis and there they Asked for the support of Gurkanian court.
In this article , the writer aims at presenting the course of safavids heedlessness to Gazel and encomiastic verse, the immigration reasons and also the poets situations who , in those stormy days , saw India as Noahs ark.

کلیدواژه‌ها [English]

  • safvids
  • Encomiastic vers
  • Gazel
  • Immigration
  • India