Journal of Literary Criticism and Rhetoric
ساختارشناسی روایت‌های مثنوی بر اساس الگوی «زمان» در حکایت‌های دفتر اوّل
ساختارشناسی روایت‌های مثنوی بر اساس الگوی «زمان» در حکایت‌های دفتر اوّل

میترا گلچین؛ مطهره محمدی

دوره 11، شماره 1 ، خرداد 1401، ، صفحه 127-148

https://doi.org/10.22059/jlcr.2021.325137.1677

چکیده
  یکی از عناصر روایی که بیش از دیگر عناصر بر هویّت مثنوی معنوی تأثیر داشته، کارکرد زمان در روایت‌هاست. با تأمّلی اندک در پرآوازه‌ترین حکایت‌های این شاهکار ادبی، به‌وضوح می‌توان ظرفیّت­‌های دقیق روایی، ...  بیشتر
واقعه‌مندی و انواع واقعه در اشعار آزاد نیما
واقعه‌مندی و انواع واقعه در اشعار آزاد نیما

تقی پورنامداریان؛ محمدسامان جواهریان

دوره 9، شماره 4 ، بهمن 1399، ، صفحه 21-38

https://doi.org/10.22059/jlcr.2020.289462.1340

چکیده
  «ساختار» به معنی وجود ارتباط میان اجزای یک متن است، به شکلی که وجود هیچ جزئی، اتفاقی یا بی‌دلیل به نظر نرسد. یکی از وجوه تفاوت شعر نیمایی با شعر سنّتی، در ساختار آن است. شعر سنّتی به طور عمومی، بیشتر ...  بیشتر
کارکرد استعاره‌‌های طنزآمیز شراب در غزلیات حافظ
کارکرد استعاره‌‌های طنزآمیز شراب در غزلیات حافظ

تیمور مالمیر

دوره 6، شماره 2 ، دی 1396، ، صفحه 165-184

https://doi.org/10.22059/jlcr.2017.65531

چکیده
  حرمت شراب و باده در فرهنگ اسلامی موجب شده بحث‌های حافظ‌شناسان دربارۀ این پدیده در غزل حافظ به حوزۀ فقهی محدود شود و عمدتاً از دقت‌ در تعابیر هنری جایگزین آن غفلت شود. در این مقاله، تعابیر متعدد حافظ ...  بیشتر