Journal of Literary Criticism and Rhetoric
نگاهی انتقادی به شگردهای نوسازی تشبیه در باب پنجم گلستان سعدی و روضۀ ششم بهارستان جامی
نگاهی انتقادی به شگردهای نوسازی تشبیه در باب پنجم گلستان سعدی و روضۀ ششم بهارستان جامی

سپیده اسکندری؛ هنگامه آشوری؛ مهرانگیز اوحدی

دوره 11، شماره 3 ، آذر 1401، ، صفحه 1-24

https://doi.org/10.22059/jlcr.2021.330623.1743

چکیده
  تشبیه نخستین صورت بیانی از ابتدای دورۀ رشد و تکوین زبان و ادبیات فارسی بوده­ است. هر شاعری قصد داشته نسبت به پیشینیان، کلام خود را مخیل‌تر، متعالی‌تر و تازه‌تر جلوه بدهد که برای تحقق چنین امری، ناگزیر ...  بیشتر
تقابل‌سازی؛ الگوی طنزآفرینی سعدی در بوستان و گلستان
تقابل‌سازی؛ الگوی طنزآفرینی سعدی در بوستان و گلستان

بهداد بیرانوند

دوره 11، شماره 2 ، شهریور 1401، ، صفحه 1-18

https://doi.org/10.22059/jlcr.2022.339664.1818

چکیده
  طنز هنر زبانی انسان است که به وسیلۀ آن با ناهنجاری‏های فردی و اجتماعی مقابله می‌کند. مفهوم طنز در ادب کلاسیک فارسی با آنچه امروزه می‌بینیم متفاوت است؛ در ادب کلاسیک فارسی، طنز شکل تکامل‌یافتۀ هزل ...  بیشتر
نقد مقایسه‌ای گلستان و گزیدۀ جوامع‌الحکایات و لوامع‌الروایات با رویکرد نشانه‌شناسی اخلاق
نقد مقایسه‌ای گلستان و گزیدۀ جوامع‌الحکایات و لوامع‌الروایات با رویکرد نشانه‌شناسی اخلاق

شیرزاد طایفی؛ محمّدحسن حسن زاده نیری؛ عبّاس رضوانی

دوره 11، شماره 1 ، خرداد 1401، ، صفحه 105-126

https://doi.org/10.22059/jlcr.2021.327128.1707

چکیده
  رابطۀ روزافزون دانش­‌های مبتنی بر شناخت زبان، فرهنگ و جامعه با ادبیّات، به­‌عنوان ابزاری کاربردی برای نمایش جریان‌های اندیشه در جامعه، لزوم همراهی لذّت هنری را با نگاهی میان‌رشته‌ای در برخورد ...  بیشتر
تحلیل فرازبانی گلستان سعدی
تحلیل فرازبانی گلستان سعدی

محسن اکبری زاده (بتلاب اکبرآبادی)

دوره 7، شماره 1 ، تیر 1397، ، صفحه 1-20

https://doi.org/10.22059/jlcr.2018.66399

چکیده
  هر گونه تغییر در زبان به عنوان یکی از کانون‌های معناساز در متن، منجر به خلق سبک و معنایی جدید خواهد شد. یکی از شگردهای فُرمی و معنایی زبان، کارکرد فرازبانی آن است. در فرازبان، توجه متن به خود زبان معطوف، ...  بیشتر